Αζωοσπερμία είναι η παντελής αδυναμία ανεύρεσης σπερματοζωαρίων στο εκσπερμάτισμα μετά από πολλαπλές φυγοκεντρήσεις  του δείγματος. Υπάρχουν δύο είδη Αζωοσπερμίας:

  1. Αποφρακτική αζωοσπερμία, στην οποία υπάρχει μια τέλεια, αμφοτερόπλευρη απόφραξη    στη γεννητική οδό και
  2. Μη αποφρακτική αζωοσπερμία ( που αποτελεί έως και 86% όλων των περιπτώσεων αζωοσπερμίας ), όπου το πρόβλημα είναι ότι οι όρχεις δεν παράγουν καθόλου ώριμα σπερματοζωάρια τα οποία να μπορούν να φτάσουν στη γεννητική οδό και να εξέλθουν με την εκσπερμάτιση.

Το θεμελιώδες και εναγώνιο ερώτημα για έναν άνδρα που παρουσιάζει αζωοσπερμία είναι « θα μπορέσω ποτέ να αποκτήσω βιολογικά δικά μου παιδιά; »

Η απάντηση είναι πολύ εύκολη στην περίπτωση της αποφρακτικής αζωοσπερμίας : ο άνδρας έχει την επιλογή να υποβληθεί σε μια χειρουργική επέμβαση με σκοπό την προσπάθεια της αποκατάστασης της βατότητας της γεννητικής οδού και  την επιστροφή του σπέρματος στην εκσπερμάτιση, ή, αν αυτό δεν είναι εφικτό ή αποτύχει η προσπάθεια, να υποβληθεί σε μια απλή βιοψία όρχεως κατά την οποία είναι απολύτως βέβαιο ότι ο Ουρολόγος θα βρει άφθονα ώριμα σπερματοζωάρια για να χρησιμοποιηθούν στη συνέχεια για εξωσωματική γονιμοποίηση.

Στην περίπτωση ωστόσο της μη αποφρακτικής αζωοσπερμίας, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Για πολλά χρόνια, έως αρκετά πρόσφατα (1993), αυτοί οι άνδρες θεωρούνταν εντελώς στείροι, χωρίς  κάποια πιθανότητα  βιολογικής πατρότητας. Πριν την εισαγωγή των τεχνικών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής η χρήση σπέρματος από δότη ήταν η μοναδική ρεαλιστική επιλογή για σύλληψη σε ζευγάρια με μη αποφρακτική αζωοσπερμία. Η θεραπευτική προσέγγιση αυτών των ασθενών άλλαξε ωστόσο θεαματικά με την εισαγωγή των νεότερων μεθόδων ανάκτησης σπέρματος και εξωσωματικής γονιμοποίησης, ιδιαίτερα της ICSI ( ενδοωαριακής έγχυσης σπέρματος ), η οποία προσέφερε νέες προοπτικές στην επίτευξη εγκυμοσύνης, με σπερματοζωάρια που έχουν συλλεγεί κατ’ ευθείαν από τους όρχεις των πασχόντων.

Έχει αποδειχθεί ότι στους όρχεις ανδρών με μη αποφρακτική αζωοσπερμία υπάρχουν σε κάποιες θέσεις μικρές, απομονωμένες εστίες ενεργής σπερματογένεσης, στις οποίες μπορούν να ανευρεθούν ακόμα και ώριμα σπερματοζωάρια, τα οποία όμως δεν μπορούν να φτάσουν στη σπερματική οδό και να εξέλθουν με την εκσπερμάτιση. Τα σπερματοζωάρια αυτά μπορούν να συλλεχθούν και να χρησιμοποιηθούν για ICSI αν μπορέσουν να προσπελαστούν και αναγνωρισθούν αυτές οι εστίες.

Η καταλληλότερη μέθοδος ανάκτησης σπέρματος σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η ανοικτή βιοψία όρχεως ( testicular sperm extraction: TESE ). Η μικροχειρουργική βιοψία όρχεως ( micro – TESE ) είναι μια εξελιγμένη εκδοχή της κλασσικής ανοικτής βιοψίας, η οποία ενσωματώνει μικροχειρουργικές τεχνικές για την αναγνώριση μεμονωμένων σπερματικών σωληναρίων τα οποία είναι πιο πιθανό να  αποτελούν περιέκτες ενεργής σπερματογένεσης.

Μια τεχνική συλλογής σπέρματος για να θεωρηθεί ιδανική θα έπρεπε να πληρεί τα παρακάτω κριτήρια:

  • Να είναι κατά το δυνατόν ελάχιστα επεμβατική
  • Να εξασφαλίζει την αποφυγή της διαταραχής της ορχικής λειτουργίας
  • Να μην περιορίζει τη δυνατότητα εξαγωγής σημαντικού αριθμού σπερματοζωαρίων, ικανού για διεξαγωγή αρκετών κύκλων ICSI.

Η μικροχειρουργική βιοψία όρχεως,

Microsurgical Testicular Sperm Extraction (micro-TESE), performed with an operative microscope, is widely considered to be the best method for sperm retrieval in NOA, as larger and opaque tubules, presumably with active spermatogenesis, can be directly identified, resulting in higher spermatozoa retrieval rates with minimal tissue loss and low postoperative complications. In picture 1 you can see the advantage of micro-TESE in testicular tissue access.

Using micro TESE we can retrieve sperm adequate for two or three cycles of ICSI in 48 – 63 % of cases , when the classic testicular open biopsy is succesful in only 16,7 – 45%. It is very important, that micro-TESE is also effective for patients in whom conventional TESE has failed. In these patients, with previous unsuccessful classic biopsies, sperm retrieval with micro-TESE can be achieved in up to 51%.

Micro-TESE, in combination with ICSI, is applicable in all cases of NOA, including Klinefelter syndrome (KS).

In conclusion, micro-TESE is the method of choice in the treatment of non obstructive azoospermia and a unique chance of azoospermic men to become biologic fathers.

Reference

Tomomoto Ishikaw. Surgical recovery of sperm in non-obstructive Azoospermia . Asian Journal of Andrology (2012) 14, 109–115