Ορισμός

ο όρος υπογονιμότητα έχει αντικαταστήσει τον άκομψο και απόλυτο όρο στειρότητα που χρησιμοποιούνταν στο παρελθόν και αναφέρεται στο ζευγάρι που επιθυμεί και βρίσκεται σε προσπάθεια τεκνοποιήσεις και όχι μεμονωμένα στους συντρόφους, δηλαδή τον άνδρα η τη γυναίκα ξεχωριστά. Ένα ζευγάρι χαρακτηρίζεται υπογόνιμο όταν δεν καταφέρνει να φτάσει σε κύηση μετά από ένα έτος συγνώμη σεξουαλικών επαφών χωρίς τη χρήση αντισυλληπτικών μεθόδων.

Συχνότητα – επιδημιολογικά στοιχεία

Aπό το σύνολο των ζευγαριών που επιθυμούν να τεκνοποιήσουν, ένα ποσοστό 25 %  δεν επιτυγχάνουν κύηση μετά από χρονικό διάστημα ενός έτους, 15 % αναζητούν ιατρική βοήθεια για το πρόβλημα τους και ένα ποσοστό 5 % τελικά δεν κατορθώνουν να γίνουν βιολογική γονείς όταν ένα ζευγάρι χαρακτηρίζεται υπογόνιμο, το φλέγον ερώτημα πω αναπόφευκτα έρχεται στο προσκήνιο είναι το ποιος φταίει. Έως πριν λίγα χρόνια όπως είναι γνωστό η ευθύνη αποδίδοντας την γυναίκα σήμερα όμως ποια γνωρίζουμε ότι είναι πολύ sυνηθισμένη συνύπαρξη παραγόντων υπογονιμότητας και από τους δύο συντρόφους

Ποια είναι τα αίτια της ανδρικής υπογονιμότητας;

  • Κιρσοκήλη
  • Παρωτιδική ορχίτιδα: όταν αυτή εμφανιστεί στην εφηβική ηλικία και οδηγεί σε ατροφία όρχεων
  • Κρυψορχία: ατελής κάθοδος του ενός ή και των δύο όρχεων στο όσχεο, εμφανίζεται κατά τη γέννηση του παιδιού και πρέπει να αντιμετωπίζεται μέσα στο πρώτο έτος ζωής για τη διάσωση του πάσχοντος όρχεως
  • Συστροφή όρχεως: επείγουσα κατάσταση, κατά την οποία έχει προκληθεί στραγγαλισμός των αγγείων του όρχεως λόγω συστροφής αυτού γύρω από τον κατακόρυφο άξονά του, και χρήζει άμεσης χειρουργικής ανάταξης της συστροφής
  • Γενετικές και χρωμοσωμικές ανωμαλίες (π.χ. σύνδρομο Kleinefelter)
  • Κυτταροτοξική θεραπεία (χημειοθεραπεία)
  • Ακτινοθεραπεία

Αποφρακτικά αίτια της ανδρικής υπογονιμότητας:

Λοιμώξεις της γεννητικής οδού και των επικουρικών αδένων: αποτελούν και τα συχνότερα αιτία αποφράξεις πρόκειται για διάφορες φλεγμονές που μπορεί να προσβάλλουν τους όρχεις, τις επιδιδυμίδες, το πραγματικό πόρο την σπερματοδόχος κύστη τους εκσπερματιστικούς πόρους, αλλά κυρίως τον προστάτη.

Προστατική κύστη του Muller: Αφορά την παρουσία μιας συγγενούς κύστης, μέσα στο μπροστά του προκαλεί απόφραξη των εκσπερματιστικούς των πόρων.

Μετά από επεμβάσεις στη βουβωνική περιοχή ή στο όσχεο: Απόφραξη η διακοπή της γενετικής οδού μπορεί να προκληθεί ιατρογενώς κατά την διενέργεια επεμβάσεων για την αντιμετώπιση μιας βουβωνοκήλης κιρσοκήλης, υδροκήλης.

Συγγενής απλασία του σπερματικού πόρου ή της επιδιδυμίδας: Πρόκειται για εκείνη την έλλειψη των στοιχείων αυτών. Όταν βρίσκεται αυτή η ανωμαλία θα πρέπει να γίνεται έλεγχος των αντρών για το γονίδιο της κυστικής ίνωσης, για την αποφυγή γέννησης παιδιού με την θανατηφόρα αυτή η ασθένεια, αφού το παθολογικό γονίδιο ανευρίσκεται σε ένα ποσοστό 4% των αντρών.

ΕΝΔΟΚΡΙΝΕΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

  • Δυσλειτουργία του υποθαλάμου (σύνδρομο Kallmann, σύνδρομο Prader-Willi)
  • Ανεπάρκεια της υπόφυσης με μειωμένη παραγωγή των αντίστοιχων ορμονών (FSH, LH): μπορεί να οφείλεται σε όγκους, έμφρακτα ή επεμβάσεις στην υπόφυση, αλλά και σε αιματολογικές ασθένειες (δρεπανοκυτταρική και β-μεσογειακή αναιμία)
  • Υπερπρολακτιναιμία: αδενώματα (καλοήθεις όγκοι) της υπόφυσης μπορούν να οδηγήσουν σε αύξηση της παραγωγής της ορμόνης προλακτίνης και να προκαλέσουν στειρότητα
  • Υπερθυρεοειδισμός, σακχαρώδης διαβήτης
  • Εξωγενείς ορμόνες: η περίσσεια ανδρογόνων, οιστρογόνων ή γλυκοκορτικοειδών που προέρχεται συνήθως από εξωγενή λήψη, μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα του σπέρματος

ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΑ ΑΙΤΙΑ

Νεώτερα δεδομένα καταδεικνύουν ότι σε ένα ποσοστό 10 – 20 % της ανεξήγητης υπογονιμότητας γιατί ο λόγια είναι μία ανοσολογική διαταραχή που εκφράζεται με την παρουσία αντίσπερματικών, αντί θυρεοσφαιρίκων, αντί μιτοχονδριακών η αντίκαρδιολιπίνη ποινικών αντισωμάτων στον όρο του αίματος στο σπέρμα του άντρα και στον όρο της γυναίκας καθώς και αντί πατρικό να την σωμάτων στην Ελένη του τραχήλου της μήτρας τη γυναίκα στα ανοσολογικά αιτία κατατάσσονται και οι διαταραχές ιστοσυμβατότητας.

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

Αρκετά ζευγάρια ποσοστό περίπου 4,2 % αδυνατούν να φτάσουν σε ολοκληρωμένη σεξουαλική πράξη με αποτέλεσμα την γονιμοποίηση, συνέπεια κάποιων από τις ακόλουθες καταστάσεις: στυτική της λειτουργία – διαταραχές εκσπερμάτισης – υποσπαδίας κι άλλες ανατομικές δυσμορφίες – συχνότητα – συγχρονισμός.

Οι καταστάσεις αυτές θα πρέπει να αναγνωρίζονται και να αντιμετωπίζονται, κάτι που προϋποθέτει την ύπαρξη σωστής ενημέρωσης και σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.

Πως γίνεται η διερεύνηση της αιτιολογίας της ανδρικής υπογονιμότητας;

Η διερεύνηση της αιτιολογίας της ανδρικής υπογονιμότητας βασίζεται:

  • Στη λήψη ενός πολύ καλού ιστορικού,
  • Την κλινική εξέταση,
  • Τον εργαστηριακό και
  • Υπερηχογραφικό έλεγχο

Ο εργαστηριακός έλεγχος περιλαμβάνει:

Σπερμοδιάγραμμα: η ανάλυση σπέρματος θα αναδείξει την ποιότητα και την ποσότητα των σπερματοζωαρίων στο σπέρμα. Αποτελεί την πρώτη και πιο βασική εργαστηριακή εξέταση, καθώς εάν είναι φυσιολογικό, δεν θεωρείται ο άνδρας υπογόνιμος, αλλά θα πρέπει να αναζητηθούν άλλοι παράγοντες.

Πλήρης ορμονικός έλεγχος: μέτρηση στο αίμα των γοναδοτροπινών(LH, FSH), τεστοστερόνης, οιστραδιόλης, προλακτίνης, SHBG και ορμονών του θυρεοειδούς (Τ3, Τ4, ΤSH)

Ανάλυση χρωμοσωμάτων (καρυότυπος) ή ανοσολογικός έλεγχος (σε ειδικές περιπτώσει

Μετά την εκτίμηση των εργαστηριακών εξετάσεων, πρέπει ο ασθενής ανάλογα με τα ευρήματα, να υποβληθεί σε επιπρόσθετες απεικονιστικές εξετάσεις, όπως είναι το έγχρωμο υπερηχογράφημα Triplex (για έλεγχο και επιβεβαίωση της κιρσοκήλης), το υπερηχογράφημα οσχέου, και άλλες

Θεραπεία της ανδρικής Υπογονιμότητας

Η θεραπευτική μας χειρισμοί κατευθύνονται από το αίτιο της υπογονιμότητας. Έτσι λοιπόν, η θεραπεία είναι ανάλογη με την κατάσταση προκαλεί βλάβη στην σπερματογένεση και εξατομικεύεται σε κάθε ασθενή.

Φλεγμονές της γεννητικής οδού και των επικουρικών αδένων

Όλα τα μέρη της γεννητικής οδό μπορεί να προσβληθούν από μικροβιακή λοίμωξη, ο προστάτης είναι όμως ο αδένας που συμμετέχει σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις και που είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί η λοίμωξη του ριζικά.

Γενικά στις λοιμώξεις της γεννητικής οδό χορηγούμε αντιβιοτικά ανάλογα με το μικρόβιο που ανευρίσκεται στις καλλιέργειες ούρων και ουρηθρικού εκκρίματος πριν και μετά από μάλαξη μπροστά του και βάσει του αντιβιογράμματος που προκύπτει από αυτές.

Συγκεκριμένα όμως ο προστάτης έχει μία ιδιαίτερη αιμάτωση, λόγω τις οποίες δημιουργείται ένας φραγμός μεταξύ του αίματος και του αδένα, που δεν επιτρέπει σε όλα τα κοινά αντιβιοτικά να εισχωρήσουν σε αυτόν.

Τελευταία αναπτύσσεται στο εξωτερικό η οζονοθεραπεία ως νέο καινοτόμο θεραπευτικό μέσο  για την αντιμετώπιση της οξείας και χρόνιας προστατίτιδας. Το όζον μειώνει τις προφλεγμονώδεις κυτταροκίνες, με συνέπεια την ταχεία υποχώρηση της φλεγμονής και του πόνου και τη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος με άμεσο αποτέλεσμα τη βελτίωση της άμυνας του οργανισμού. Τα αποτελέσματα αυτής της θεραπείας σε αυτή τη δύσκολα αντιμετωπίσιμη πάθηση είναι ενθαρρυντικά, καθώς πρόκειται για μια ασφαλή θεραπεία χωρίς παρενέργειες ή αλλεργίες